Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Super User

Κατηγορία: Uncategorised

Δημοσιεύθηκε : 27 Φεβρουαρίου 2020

Εμφανίσεις: 730

Ο όρος υδροπονία (hydroponics) προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ύδωρ και πόνημα. Η τεχνική της υδροπονίας ήταν γνωστή τόσο στους Βαβυλώνιους (Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας), όσο και στους Αζτέκους (Επιπλέοντες Κήποι).
Η πρώτη δημοσιευμένη εργασία για την καλλιέργεια χερσαίων φυτών χωρίς χώμα ήταν το 1627 το βιβλίο ‘Sylva Sylvarum’ του Francis Bacon, τυπωμένο ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Η υδροπονία έγινε μια δημοφιλής τεχνική έρευνας μετά από αυτό. Το 1699, ο John Woodward δημοσίευσε πειράματα υδροπονίας με δυόσμο. Βρήκε ότι τα φυτά σε λιγότερο καθαρές πηγές νερού αναπτύχθηκαν καλύτερα από τα φυτά σε αποσταγμένο νερό. Μέχρι το 1842, ένας κατάλογος 9 στοιχείων που πιστεύεται ότι είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των φυτών είχαν συγκεντρωθεί, και τα ευρήματα των Γερμανών βοτανολόγων Julius von Sachs και Wilhelm Knop, κατά τα έτη 1859-65, οδήγησαν στην ανάπτυξη της τεχνικής της καλλιέργειας χωρίς χώμα. Ο όρος υδροπονία δεν χρησιμοποιήθηκε βέβαια πρώτη φορά παρά το 1937…Κατά τη διάρκεια μάλιστα του Β’ παγκοσμίου πολέμου, στρατεύματα που βρίσκονταν σε νησιά του Νότιου Ειρηνικού παρήγαγαν τα αναγκαία φρέσκα φρούτα και λαχανικά σε μονάδες υδροπονίας. Το επόμενο μεγάλο βήμα έγινε όταν η ΝASA χρηματοδότησε έρευνα παραγωγής προϊόντων στο φεγγάρι, ή και σε άλλους πλανήτες, ένα πρόγραμμα το οποίο είναι υπο εξέλιξη. Στις μέρες μας η υδροπονία προσελκύει περισσότερους καλλιεργητές από ποτέ, δίνοντας ταυτόχρονια πλεονεκτήματα σε καταναλωτή, καλλιεργητή και περιβάλλον.